müziğin ruhuna kapılsam evirip çevirip bir güzel sevse beni. içinden gelene aşık olmak içinden gelen için ölmek
belki de dünyanın yarattığı sanrının yarattığı
ama o sanrıya inanmak
illüzyonların en zararsızına, düşününce tam tersi ama
yine de kapılıyorum ben evet kapılıyorum
bu oyuna
bebeklerimle oynamayı seçiyorum altın kaplamalı kalem almak yerine
şizofrenin duvara kazıdığı adamdan yapmak
adamlar yarattığımı sanmak istiyorum.
bu dinlediğim sesleri çıkarmak
çıkarmak bağırmak çığlık atmak dans ederken kendinden geçmek.
arada sırada böyle iletişmeler dayanışmalar isteyen
çocuk
hep çocuk kalacak
tatminsizliğinden ve her an şaşkın bakışlarından
çünkü o ayakların bacakları var
o bacakların gövdesi
gövdenin kolları
gövdenin kafası
o bedenin çocuğu var
o bedenin çocuğu
çocuğun çığlığı var ama.
ama çocuğun kafası
çocuğun gövdesi
kolları
bacakları, ayakları var.
şimdi hangisi ben çocuk
hangisi çocuk ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder