gözüm acır hep olduğun zaman ki, bir gözüm değil iki gözüm birden yanar. durmaktan, bakmaktan, aklında zihninde tutmaya çalışmaktan, beynine kazımaya çalışmaktan. sonra ihtiyaç olacak ya, sonra görmek isteyecek göz ama göremeyecek.
ne dilemiştin?
ne?
ben değilsem söyle, ben hiç olmayayım o zaman.
aslında bir konu var, aslında bir konu ve ben içimde tutuyorum, neden çocuksun? neden büyümezsin?
hem oyum hem oyum
hep oyun
hem oyun senle  hep hep hep bir oyun
oyunu bitirsek mi?
oyunda küsersek nolur ki,
ben küsüşürdüm oyunda
illa ben değil o da küserdi, ya pişman olursak
ya geç olursa artık
ya geçirirsek birbirimizi
ben geçirmek istemiyorum artık
dolu dolu içine girmek istiyorum olayın
bodoslama dalmak istiyorum anladın mı
direk, beklemeden, kararlı, oyunun taa dibine girmek istiyorum, sana gözlerim acımadan bakmak istiyorum artık.
bir elektrik çarpıyor anladın mı
elektrik bildiğin çarpıyor ben mi uyduruyorum yoksa? nasıl uydururum karşındaki de hissetmez mi
o akan şeyi hissetmez mi
farkına varmazmısın aynı şeylere güldüğünün
aynı anda aynı şeyi söylediğinin
bi ikili olduğunu farketmezmisin

birileri yine sarhoş olsa
ölsek sarhoşluktan
belki anca o zaman

ayağımın değerkenki hissi
ben ayağımı daha önce hiç bukadar hissetmedim ki
hiç dokunmaktan çekinmedim ki
bütün bedenimle öldüm ki
napıcağımı bilemedim
kendimi kaptırdım evet
bazen kapılmak ister insan

bana ilham da gerek

neyse işte
bir konu var ama konuşulmaz, asla
konuşamayız
bilmiyorum nolur
söze dökülmez sanki
o bakışları hissetmeseydim, bu kadar verir miydim kendimi.



bilmiyorum, olsa neye fayda. yüzün bana dönmez ki.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder