sazım sustuğunda ne der
ne dinler sesim yalnızlığında
kalabalığında ne duymaz.

evim konuşur çatısı kırmızı
gözleri pek bir hüzünlü
kahvesi soğumuş, aldırmaz.

kapar gözlerini sazım
ve uyur
uyur, düşünde ne görür
düşünde uyuduğunu görür sazım, üzülür.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder